This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.
Ontdek wat jouw keuzes zeggen over je slaapgedrag
Mini-case: Je zet je wekker om 06:30. Drie keer snoozen later strompel je om 07:00 naar de keuken. Je dag begint al als een achterstand. En dat is niet eens uitzonderlijk, dat is normaal geworden. Dat is geen luiheid. Dat is uitputting.
Hoe vaak druk jij 's ochtends op snooze omdat je niet uit bed kúnt komen en hoe vaak zeg je daarna tegen jezelf dat dit moet veranderen?
Mini-case: Je probeert scherp te zijn. Aandachtig. Aanwezig. Maar je weet dat je op halve kracht draait. Je partner merkt het. Je collega’s zien het. Jij ontwijkt het. Maar het sijpelt door alles heen wat je doet.
Hoe functioneer jij écht overdag als je jezelf én je omgeving eerlijk aankijkt?
Mini-case: Je kind vraagt iets. Je snauwt. Je partner zegt iets. Je hoort het half. Niet omdat je onaardig bent. Maar omdat je leeg bent. Je hebt niets meer te geven. En dat begint pijn te doen, bij jou én bij hen.
Hoeveel krijgt jouw omgeving eigenlijk nog van jou, als jij je vermoeid door je dag heen sleept?
Je houdt vol. Je doet wat moet. Je zegt “het gaat wel” en je meent het zelfs half. Maar onder dat redelijke gedrag zit iets anders: een lijf dat schreeuwt om rust en een hoofd dat al te lang in overdrive staat. Je functioneert. Maar alleen als je alles aanzet: koffie, discipline, wilskracht. Je leeft niet, je managet jezelf. Je noemt het ‘drukte’, ‘een fase’, ‘even doorbijten’. Maar intussen is elke dag een stille uitputting. Je praat jezelf moed in. Maar je weet dat het een rekensom is. En op dit tempo raak jij vroeg of laat leeg. → Je bent niet kapot, je bent op. En dat kun je herstellen. Samen ontdekken we hoe je weer oplaadt vanuit rust, niet uit routine. Het begint met eerlijk kijken en één gesprek kan het verschil maken.
Je voelt het. Elke ochtend. Elke middag. Elke avond. De moeheid die je niet weg kunt denken. Maar je vecht ertegen. Je duwt. Je duwt het weg. Je stelt uit. Want toegeven dat je opraakt, voelt als falen. Maar het sluipt erin. Je lontje wordt korter. Je focus breekt sneller. Je emoties liggen dun. Je weet dat dit niet jouw beste versie is; niet thuis, niet op werk, niet in je hoofd. Maar je blijft doorduwen. Want stoppen voelt gevaarlijk. Wat je niet doorhebt? Je bent jezelf langzaam aan het afbreken. Niet in één klap – maar in duizend kleine concessies per dag. → Het feit dat je dit voelt, betekent dat je niet te laat bent. Je hebt het in je om te herstellen, krachtig én duurzaam. In één gesprek ontdekken we wat jouw lichaam je probeert te vertellen en hoe jij hier sterker uit komt.
Je bent op. Geen energie. Geen emotie. Geen verbinding. Je ligt 's nachts wakker of je slaapt als een blok, maar het maakt niets meer uit. Je wordt niet meer uitgerust wakker. Je wordt moe wakker, vrijwel iedere dag. Je leeft op automatische piloot. Je bent er voor anderen, maar eigenlijk ook niet. Je praat mee, doet mee, maar voelt niets echt meer. Je bent een versie van jezelf geworden die vooral probeert te overleven – zo stil mogelijk, zodat niemand het merkt. Maar jij merkt het wél. En als je in de spiegel kijkt, zie je een uitgebluste vorm van wie je ooit was. Dat breekt je, maar je weet niet meer waar je moet beginnen. → Je hoeft niet te weten hoe. Alleen dat je wilt. Jij bent niet kwijt – je bent ondergesneeuwd. Samen maken we ruimte voor herstel, richting en energie. Dit is niet het einde. Dit is het kantelpunt.
Ontdek wat jouw voedingskeuzes zeggen over hoe jij met jezelf omgaat
Mini-case: Je ziet het liggen. Je weet dat het niet helpt. Je weet hoe je je straks voelt. Maar toch. Je doet het. Niet één keer. Maar steeds weer. En na afloop denk je: waarom ben ik zó slap?
Hoe vaak eet jij iets waarvan je al vóór de eerste hap weet: dit ga ik me straks kwalijk nemen?
Mini-case: Je komt thuis, moe. Geen plan, geen puf. Dus je bestelt wat, of eet snel wat makkelijks. Niet omdat je het wil, maar omdat je het laat gebeuren. En dat patroon herhaalt zich. Iedere week. Iedere dag.
Hoe vaak kies jij voor gemak, terwijl je wéét dat het je energie kost?
Mini-case: Je dag zuigt. Alles voelt te veel. En ergens in die chaos sluipt het erin: eten. Niet omdat je honger hebt. Maar omdat je iets wil dempen. Rust wil voelen. Even niets.
Wat doe jij met eten als je hoofd vol zit of je jezelf niet in de hand hebt?
Je doet je best. Je kiest bewust, let op, probeert bij te sturen waar nodig. Op papier klopt het – maar vanbinnen voel je: dit kost meer moeite dan het zou moeten. Je grip is fragiel.
Zodra het even tegenzit – drukte, stress, een slechte nacht – glipt je ritme weg. Niet omdat je faalt, maar omdat je strategie leunt op controle, niet op vertrouwen. Je weet dat je meer uit jezelf kunt halen. Je voelt dat er ruimte is voor groei, maar ook: twijfel.
Je zit in de wachtstand – tussen weten wat goed is en doen wat werkt. En precies daar ligt jouw kans. → Je hoeft jezelf niets meer wijs te maken. Jij hebt het inzicht, nu nog de richting. Samen vertalen we jouw intentie naar een aanpak die wél houdbaar voelt. Jij bent al verder dan je denkt.
Je weet precies wat je doet. En tóch blijf je het doen. Je eet te veel, te vaak, te gedachteloos. Niet omdat je honger hebt, maar omdat het iets sust. De stress, de onrust, de ontevredenheid. Eten is je pauzeknop geworden.
Je kent het patroon: je begint vol goede moed. Structuur, controle, discipline. Maar dan komt de avond. De leegte. De drang. En voor je het weet zit je daar weer, met iets dat je niet wilde eten, maar toch koos. Niet omdat je zwak bent, maar omdat je jezelf even kwijt bent.
Elke keer dat je toegeeft, groeit het stemmetje in je hoofd: “Zie je wel, ik kan dit niet.” → Maar dat stemmetje heeft het mis. Jij kunt dit wél, alleen niet alleen. Samen doorbreken we het patroon, zonder schuld of schaamte. Want achter die gewoonte zit kracht, en wij samen helpen je die terug te pakken.
Je eet niet meer voor energie. Je eet voor rust. Voor stilte in je hoofd. Voor even geen gevoel. En daarna voel je alles. Schuld. Schaamte. Boosheid. En tegelijk weet je: morgen gebeurt het weer. Je ziet het aankomen, je voelt het gebeuren – en je verliest jezelf in het patroon.
Dit gaat niet over discipline. Dit gaat over overleven. Elke keer dat je toegeeft, vertel je jezelf stilletjes: “Ik verdien niet beter.” Maar dat is niet wie je bent – het is wat je bent gaan geloven.
En zolang je die overtuiging blijft voeden, blijf je dit patroon herhalen. Niet uit zwakte, maar uit gewoonte. → Jij hoeft jezelf niet langer te verdoven. Onder deze laag zit kracht, gevoel, en het vermogen om weer zelf te kiezen. Samen helpen we je dat wakker te maken. Dit is niet het einde van je verhaal – het is een nieuw begin.
Ontdek hoe beweging jouw dagelijkse stemming beïnvloed
Mini-case: Je zegt dat je geen tijd hebt. Maar je zit wél anderhalf uur doelloos te scrollen. Niet om te ontspannen, maar omdat je jezelf verdooft. En elke dag dat je dit laat gebeuren, geef je je gezondheid een signaal: “jij bent niet belangrijk genoeg.”
Hoe vaak laat jij beweging schieten omdat je “geen tijd” hebt – maar je wél op je telefoon zit of Netflix kijkt?
Mini-case: Je kijkt in de spiegel. Niet vanwege ijdelheid – maar om te checken wie je geworden bent. En wat je ziet? Een lijf dat vraagt om aandacht, maar krijgt wat overblijft. Een blik die ontwijkt, omdat je het niet wéér onder ogen wil zien.
Wat voel jij als je in de spiegel kijkt na wéér een dag zonder beweging?
Mini-case: Je weet dat je meer zou moeten bewegen. Niet vanwege een doel, maar omdat je anders langzaam afglijdt. Toch doe je het niet. Niet gisteren. Niet vandaag. Wat zegt dat over hoe je jezelf nu ziet – en hoeveel je jezelf waard vindt?
Wat zegt het over jou, dat je steeds opnieuw besluit om niet in beweging te komen?
Je beweegt regelmatig en weet hoe goed het je doet. Soms schuif je een training op, maar over het algemeen houd je jezelf prima in beweging.
Toch voel je dat er méér te winnen valt: misschien wil je sterker worden, je conditie verbeteren of een nieuwe uitdaging aangaan.
Je hebt al een goede basis, nu gaat het erom die slimmer en gerichter te benutten, zodat je vooruitgang blijft boeken.
→ Ik help je om het maximale uit je huidige ritme te halen. Samen kijken we naar wat jij belangrijk vindt en maken we een plan dat past bij jouw doelen, zodat je niet alleen blijft bewegen, maar ook blijft groeien.
Je weet dat bewegen belangrijk is, maar de momenten dat je het echt doet worden steeds schaarser. Soms begin je wel, maar het ritme glipt je uit handen.
Je merkt dat het steeds makkelijker wordt om een dag over te slaan… en dat die dagen soms weken worden. Hierdoor kost het meer energie om weer te beginnen, terwijl je weet hoeveel beter je je voelt als je in beweging bent.
→ Ik kan je helpen dat patroon te doorbreken. Samen bouwen we stap voor stap een ritme op dat past bij jouw leven en energie, zodat je niet telkens opnieuw hoeft te starten, maar weer écht in de flow komt.
Je beweegt weinig. Niet omdat je niet wil, maar omdat je de energie, zin of richting even kwijt bent. Je lijf voelt log, je hoofd vol. Wat ooit vanzelf ging, lijkt nu een drempel. En zonder dat je het doorhad, ben je dat normaal gaan vinden.
Maar je weet: dit bén jij niet. Je zit niet vast — je bent stilgevallen. En stilstand is geen teken van falen. Het is een uitnodiging om opnieuw te starten.
→ Je hoeft geen grote sprong te maken. Eén beweging is genoeg. Ik help je die eerste stap te zetten – met structuur, rust en begeleiding die bij jou past. Je bent er klaar voor.